Eerlijk zijn naar jezelf!

Gisteren schreef ik zoals gewoonlijk in mijn dagboek en terwijl ik probeer in alle eerlijkheid mijn gedachten en ervaringen te beschrijven, realiseer ik me dat het de dag van de eerlijkheid is. Oeps, daar moet ik toch wel even bij slikken. En ik vraag mezelf oprecht af “ben ik echt altijd eerlijk naar de ander, maar vooral naar mezelf?”
Ik moet in alle eerlijkheid bekennen, dat dat niet altijd het geval is. Ik doe echter wel mijn best en leer op deze manier steeds meer over mezelf. De inzichten helpen mij om te groeien, zoals ook vandaag…..

Er zijn van die dagen dat je je niet happy voelt, je moe bent, last hebt van hoofdpijn, enz. Je kent het vast wel. Dat was bij mij de afgelopen dagen ook weer eens het geval.
Ondanks dat alles best goed gaat in mijn leven, werd ik me bewust dat ik me boos, geïrriteerd en ontevreden voelde. Ik zat al in het stadium dat ik dit anderen wilde “verwijten”, want als zij nou eens zus, of als zij nou eens zo…, dan hoefde ik me niet zo te voelen.
Ergens weet ik dat dit niet klopt en eerlijk is, maar het voelt soms zo “lekker”. Als het bij de ander ligt dan hoef ik er zelf niks mee. De andere kant is dat je er dan niks aan kunt veranderen en je in hetzelfde cirkeltje blijft rondhangen. Ik realiseerde me dan ook dat ik mijn gevoel niemand anders kon “verwijten” en hierin heel eerlijk naar mezelf mocht kijken.
Ik stel mezelf vervolgens de vraag waarom ik me zo voel en laat dit even op me inwerken. Ik kom tot de ontdekking dat ik nog niet het leven leidt wat ik graag zou willen leiden. Oeps, die komt binnen.
Een leven vol liefde, harmonie, verbinding, vrijheid is wat ik wil, maar nu kennelijk nog niet ervaar.

Waarom voel ik dit nu niet en wil ik het bij anderen neerleggen?
Is het soms een spiegel van hoe ik omga met mezelf, vraag ik me af en ik moet daarop volmondig ja zeggen.
Ook al heb ik in de afgelopen jaren flink aan mezelf gewerkt, toch vind ik het kennelijk nog lastig om mezelf volledig lief te hebben of om helemaal met mezelf in verbinding te staan en dat zie ik terug in mijn buitenwereld. Het buiten mezelf leggen is een oud mechanisme wat af en toe de kop weer opsteekt. Soms val je even terug in oude gewoontes en is het aanleren van iets nieuws doodeng en kan onveilig voelen. Dan leg ik het buiten mezelf, terwijl ik dit in mezelf mag vinden. Is dat erg? Nee. Het geeft alleen maar aan dat we blijven leren en steeds weer naar binnen mogen keren.

Dit inzicht alleen al geeft ruimte, als ik daarna naar binnen keer en contact maak met mijn bekkengebied verdwijnen mijn negatieve emoties en voel ik de liefde en heelheid in mezelf.

Eerlijk zijn naar jezelf is niet altijd makkelijk, maar wel noodzakelijk als je wilt groeien.
Hoe zit dat bij jou? Durf jij eerlijk naar jezelf te kijken?

Wil je ook meer liefde, harmonie en verbinding voelen in relatie tot jezelf, maar weet je nog niet zo goed hoe? Ik help je er graag bij. Neem gerust contact met me op voor een gratis kennismakingsgesprek, waarin ik je alvast 1 tip kan geven